cumartesi sergio ile yemeğe çıktık. inanmazsınız, gerçekten dediği kadar ünlü. kimse üstüne atlamıyor ama herkes kim olduğunu bildiği için sohbet ediyor. her şeyi geçiyorum, çok keyifli bir insan kendisi, gülmekten bir ara nefes alamadığımı hatırlıyorum.
pazar zaten simon geldi ve benim tüm var ile yok arası olan rutinim orada bitti.
montevideo, yürüyerek 1 günde bitiyor. ve ben 47 gün geçirdim, helal bana!
tüm gün yürünür mü? biz yürüdük ve her şeyden bahsettik. uzun zamandır tanıdığınız biriyle konuşmanın rahatlığı gibisi yok.
 |
| evet, tango yapmaya calisiyorum! |
colonia gerçekten küçük ama görülmeye değer bir kasaba. yine şansımıza güneşli bir gündü. hani böyle türkiye’de küçük bir kasabada vakit geçirirsiniz ya çok keyiflidir, işte o bizim için colonia idi.
colonia için 1 gün fazla bile... öğlenine buenos aires için harekete geçtik.
sanki ido ile beşiktaş’tan kadıköy’e seyahat ediyoruz. 1 saate colonia'dan buenos aires'e geldik.
buenos aires gözlemleri ve yorumları başka bir yazıya artık.
ps: montevideo - colonia arası otobüs yolculuğunda telefon ile çikolatayı aynı cebe koymuşum. mal rivka! otobüs sıcak olunca tüm çikolata eriyip telefona sızmış!!! ağzım bozuktur demiştim değil mi? her ne kadar telefonum artık çok lezzetli ve güzel kokulu olsa da, bugün 500 arjantin pesosu (160 tl) verip, içini temizletmek zorunda kaldım. ama kamera ve ses maalesef pek düzelmedi. dolayısıyla whatsapp’tan ararsanız ve sizi duymakta zorlanırsam anlayışlı olmanızı bekliyorum.
pss: ulus öğretmenleri, sizi çok ama çok seviyorum! yeni akademik yılınız hayırlı olsun...
